Sluitend schrijven zonder wolligheid

We hoeven menig scriptieschrijver niet te vertellen dat het uit den boze is om de ik-vorm te gebruiken. Ook is het algemeen bekend dat objectiviteit van groot belang is. Maar hoe waarborg je deze twee punten en zorg je tegelijkertijd dat je tekst enigszins prikkelend op het scherm komt te staan? Objectiviteit en professionaliteit worden grotendeels gewaarborgd door sluitend te schrijven. Dat betekent simpelweg dat je moet zorgen dat de lezer geen ruimte voor eigen interpretatie heeft. Concretiseer dus zoveel mogelijk en wees volledig. Het concretiseren van informatie kan het beste op woordniveau gebeuren. Schrijf bijvoorbeeld in plaats van: “Meer dan de helft van de respondenten is het eens met stelling A.” liever “57% van de respondenten is het eens met stelling A”. Het maakt namelijk nogal een verschil of het om 57% van de respondenten of 87% van de respondenten gaat. “Meer dan de helft” kan in feite heel veel betekenen en zo ontstaat er ruimte voor vrije interpretatie.

Image

Weet wat je schrijft: woordbetekenis

Helaas zien we vaak scripties voorbij komen waarbij de schrijver wel rekening heeft gehouden met het sluitend en objectief schrijven, maar daarbij geen rekening heeft gehouden met onnodige wolligheid en ‘overprofessionalisering’. Het is namelijk vrij eenvoudig om té professioneel te schrijven. Je dure woordkeuze en eloquent taalgebruik schieten dan het doel voorbij en maken je tekst juist incoherent en, soms, onleesbaar. Duur doen om het duur doen is niet gewenst, zullen we maar zeggen. Neem die voorgaande zin bijvoorbeeld: “Je dure woordkeuze en eloquent taalgebruik”, dat klinkt allemaal heel mooi en ‘eloquent’. Echter, ‘dure woordkeuze’ en ‘eloquent taalgebruik’ betekenen nagenoeg hetzelfde. Is het dan echt nodig om beiden te noemen? In scripties zien we deze variant vaak op basisniveau langskomen. Drie van de meest gemaakte fouten zijn wat dat betreft de volgende:
 

• “Daarnaast werd ook gevonden dat de respondenten zich gedemotiveerd voelen na de training.”
• “Smitse (2021) noemt enkele methodes voor het meten van de lichtsterkte, zoals bijvoorbeeld de luxmethode.”
• “De hoofdvraag luidt daarom als volgt: …”

“Daarnaast” en “ook” betekenen hetzelfde, net als “zoals” en “bijvoorbeeld”. “Als volgt” zit al opgenomen in het woordje “luidt”. Door compacter en gerichter te schrijven op woordniveau doet je tekst heel wat professioneler aan.

Image

Sluipsubjectiviteit

Naast dubbel woordgebruik zorgt sluipsubjectiviteit voor een lager scriptieniveau. Iedere onderzoeker weet dat de eigen mening niet relevant is en zal daarom niet zomaar verklaren dat hij/zij de uitkomsten van het onderzoek fijn vindt. Wat we echter wel vaak zien is subjectiviteit in woordgebruik. Verreweg het meest voorkomende voorbeeld daarvan is de subjectiviteit rondom het woordje ‘belangrijk’. Het is een woord dat in elke scriptie meermaals voorkomt, en toch is het zelden objectief. Op het moment dat jij als onderzoeker verklaart dat iets ‘belangrijk’ is, ben je subjectief waarde aan het toebedelen aan zaken. Vaak zien we ook nog dat de schrijver helemaal niet per se bedoelt dat iets meer waarde heeft dan iets anders. Onze grootste tip om te voorkomen dat dit ook in jouw scriptie gebeurt, is: gebruik liever ‘van belang’. Het klinkt misschien als een zeer klein verschil, maar toch is het belangrijk (van belang!). In het woord ‘belangrijk’ zit namelijk al een kwantiteit van belang verborgen (‘rijk’, dus een hoge mate van belang). In ‘van belang’ zit dat niet.

Image

Worstelen met verwijswoorden

Als laatste tip willen we nog even verwijswoorden aanhalen. Je ontkomt niet aan het veelvuldig gebruik van verwijswoorden. Indien je ze probeert te vermijden, wordt je tekst heel langdradig en moet je onnodig tot in den treure zelfstandige naamwoorden herhalen. Toch is het een uitdaging om verwijswoorden te gebruiken op een manier die je tekst ten goede komt. Voor jou als schrijver is het wellicht heel duidelijk dat je met ‘die’ of ‘het’ naar de methode die je in je vorige zin beschrijft verwijst. Voor de lezer is dat niet altijd zo. Als een zin meerdere zelfstandige naamwoorden heeft, kan het gebruik van verwijswoorden zelfs leiden tot humoristische verwarring. Neem bijvoorbeeld het volgende:

“De respondenten hebben gedurende twee dagen deelgenomen aan het experiment met de paarden. Zij hebben die dagen uitsluitend wortels, hooi en water gegeten en gedronken.”

Aan de context is af te lezen dat met ‘zij’ waarschijnlijk verwezen wordt naar de paarden, maar dat staat er niet. Er staat dat de respondenten uitsluitend op wortels, hooi en water geleefd hebben. Het is erg lastig om dergelijke zinsconstructies, en subtielere vormen van onjuiste verwijswoorden, uit de eigen tekst te halen. Je kunt je scriptie laten nakijken door een professionele corrector om te zorgen dat jouw scriptie vrij is van taalfouten, stijlfouten, en onjuiste verwijswoorden.

Wil je echt een verpletterende indruk achterlaten als je je scriptie inlevert? Laat hem professioneel drukken met een hardcover. Daarmee scoor je zeker pluspunten bij je beoordelaar.